Hepimizin çalıştığı, ekmek parası kazandığı bir işi var değil mi? Kimimiz kendi işinde kimimiz özelde kimimiz kamuda…Kimimiz mutlu ama kimimizde zorunluluktan çalışıyor iş böyle olunca hepimizin hayalinde çalışmamak yatıyor. Ancak bunu kimimiz keşke beni kovsalar da tazminatımı verseler diye kurarız kimimizde dayanamıyorum parası kalsın diyerek kendimiz istifa ederiz ama bununda belli başlı şartları var. Öncelikle bilinmesi gereken istifa edilmesi durumunda herkes kıdem tazminatını alamayabilir bunun için işçinin haklı bir nedenle veya özel sebeplerden dolayı ayrılıyor olması gerekmekte.

İlk öncelik kıdem tazminatını hak edebilmek için o iş yerinde 1 yıl çalışmış olması gerekiyor. Çalışan kadınlar resmi nikahlarının ardından 1 yıl içinde kendi istekleriyle işten ayrılabilirler aynı şekilde askere giden bir kişide işten ayrılıp kıdem tazminatını alabilir.

Yargıtayın bu konuyla ilgili verdiği karar bu sıralar gündemdeyken ondan bahsedelim; 1999 öncesi ilk defa sigortalı olan bir kişi 15 yıllık sigorta sürelerini doldurduklarında ve 3600 prim gününe ulaştıklarında SGK’dan kıdem tazminatı alabilir yazısı alıp istifa edebiliyor önceki şart ertesi gün başka bir işe başlayamayacağı idi ancak buna da açıklık getirildi başka yerde işe başlayanın da bu haktan yaralanma imkanı getirildi.